Klaar voor weer een werkweek

Het is hier nu 07.30. Over een half uurtje vertrek ik weer naar Mate. Ik heb er zin in. We hebben weer maar een klein groepje, 2 Franse meiden, Nick, de Australiër en ik. Ik ben heel benieuwd wat er de afgelopen week is gebeurd. Vandaag is er geen truck dus, na een rit met 2 verschillende locale bussen moeten we de rest hiken. Jullie horen vrijdag weer van mij! Dikke kus voor jullie allemaal. Xxx

Heel feel blije kinderen!

Vanochtend ben ik weer op bezoek geweest in hEr childrens home. Inmiddels is Joyce, een van de vrijwilligers daar, gaan shoppen met Saru, de manager van het huis. Joyce, Madeleine en ik (samen met jullie natuurlijk) hadden meer dan €3500 bij elkaar opgehaald! En het is onvoorstelbaar wat je voor dat geld hier kan kopen! Naast de wasmachine die al eerder was gekocht, hebben de kleintjes een super leuke ballenbak, een glijbaan en een trampoline gekregen. Ook zijn er nieuwe, dikkere matrasjes en door de locale gemaakte dekbedden gekocht en eenpersoonsbedden voor de grotere meisjes. Twee Deense meisjes hebben een koelkast en een vriezer gedoneerd en Joyce heeft ook nog een naaimachine gekocht met alle toebehoren. Ingrid had, naast allerlei andere spullen voor in de keuken ook de droger gekocht. Ongelooflijk wat we met elkaar in een paar weken hebben kunnen doen!!! Ik ben er stil van en zo super trots op ons allemaal en zo dankbaar!

Eenmaal terug in Nederland gaan we een plan bedenken hoe we het childrens home kunnen blijven steunen. De jeep die ze nu hebben is klein en erg oud. Afgelopen week heeft een Nederlands gezin ervoor gezorgd dat de jeep een grote beurt heeft gekregen maar met een paar jaar moet de jeep echt vervangen worden. Wat zou het geweldig zijn als we daar een bijdrage aan kunnen leveren!

Het houd in ieder geval niet op na mijn (ons) vertrek uit Nepal. Het childrens home, de kinderen en de Didi's zitten in mijn hart.

Jungle hike, een fantastische belevenis

Donderdag, 12.30, terug op mijn hotelkamer in Subarnapur, na 2 en een halve dag wandelen door de jungle in het national Parc Chitwan. Het was echt SUPER . Dinsdag ochtend werd iK opgewacht door mijn 2 gidsen, Som en Rash, 2 oudere mannen, alle twee in de jungle geboren toen het nog geen National Parc was. En....ik had het niet beter kunnen treffen. Ze kennen de jungle als hun broekzak, ze zien alles, ze ruiken alles en ze eten alles over wat er leeft, groeit en bloeit. Vooral Rash vertelt graag. Hij loopt ook meestal voorop of naast mij en Som loopt achter mij. Het voelt zo geweldig overweldigend om daar te lopen, echt zo dicht bij de natuur te zijn, er als mens even onderdeel van uit te mogen maken.

Al heel snel vinden we voetsporen van een tijger en van een neushoorn. Het is zo spannend te weten dat er om je heen zoveel wilde dieren leven en dat je ze ergens ineens kunt tegen komen....of niet. Dan ineens staan daar 3 wilde olifanten. Whauw! En even daarna zie ik mijn eerste neushoorn, wat een imposant dier! Meerdere soorten rendieren, wilde varkens, wilde kippen ( die prachtige kleuren hebben en echt kunnen vliegen!), wilde pauwen, ontelbaar veel prachtige grotere en kleinere vogels met de meest prachtige kleuren, de enorme variatie aan vogelgeluiten, verschillende soorten apen, krokodillen, prachtige bloemen, bomen, planten, termietenheuvels. Op een gegeven moment zien we verse sporen van de tijger, voetafdrukken, verse poep, en we besluiten in een uitkijktoren te wachten. Helaas....na ruim 2 uur nog steeds geen tijger en we gaan toch maar weer verder. Aan het einde van de 2de dag krijg ik toch nog een kado: een zwarte beer met 2 jongen. De beer liet zich goed horen om zijn jongen te beschermen.

De logde waar ik 2 nachten verbleef was ook top. Voor nog geen €10 per nacht had ik een kamer met een tweepersoons en een eenpersoonsbed, een heerlijke warme douche, toilet, en ontbijt. Voor het avondeten met een grote fles Nepalees bier moest ik 600 rup afrekenen, dat is ongeveer €5 .

De gidsen stellen voor om er nog een halve wandeldag aan vast te plakken in de hoop toch nog een tijger of beer te kunnen zien. Ik hoef er geen seconde over na te denken! Helaas ook vanochtend geen tijger of beer gezien. Wel weer heel veel sporen en ook dat is al heel indrukwekkend om te zien. Ook deze ochtend nog een kado van moeder natuur.....2 grote neushoornvogels vlogen over ons heen en lieten zich, hoog in een boom, bewonderen. Ook de gidsen waren helemaal onder de indruk want deze vogels zien ze hier niet vaak!

Chitwan, wat een prachtig natuur reservaat, wat een fantastische belevenis, om nooit te vergeten.....

Subarnapur/ Chitwan relaxdag

Vandaag een relaxdag genomen. Genoten van het heerlijke weer, het lekkere eten, de leuke winkeltjes, de fijne sfeer. Ik voel me ontspannen en op mijn gemak hier. Aan het einde van de dag afgesproken met Sebastián, een Duitse jongen die hier als vrijwilliger werkt in het olifantenproject. Hij heeft me meegenomen naar zijn werkplek en daarna zijn we samen naar de rivier gelopen in de hoop krokodillen te zien.

Morgenvroeg vertrek ik, samen met 2 gidsen, voor een jungle hike van 2 dagen. Ik ben zo benieuwd! In het park leven veel dieren in het wild zoals tijgers, hyena's, neushoorns, olifanten, beren, diverse soorten herten, apen, slangen, krokodillen en heel veel verschillende vogelsoorten. Ik hoop dat ik jullie donderdag een geweldig verhaal kan vertellen en mooie foto's kan laten zien!

Chitwan

Na een lange bumpie rit van ruim 8 uur ben ik aangekomen in nationaal park Chitwan. De busrit was vooral erg hobbelig en stoffig. Alles onderweg was grijs van het stof, zelfs de planten en de bomen. Het uitzicht was soms spectaculair meer meestal niet echt indrukwekkend.

Aangekomen in het hotel bleek dat deze nacht is volgeboekt en dat ik voor 1 nacht een kamer heb in een ander hotel. Na een late, lekkere lunch, werd ik daar naartoe gebracht. Een fijne kamer en na een lekkere douche ben ik op een super zacht bed tussen schone lakens even diep in slaap gevallen. Om 16.30 weer fris en fruitig naar het centrum van het dorp gewandeld . De eerste olifanten gespot en al heel veel andere vogelgeluiden gehoord.

Vervolg donaties....

Wat een opbrengst!!!!! Ik ben er stil van en echt door geraakt. Met jullie lieve gulle giften kan ik €1200 naar het kindertehuis brengen. Ook andere vrijwilligers hebben geld opgehaald en, naast de wasmachine, kan er nu ook babymelk gekocht worden, luiers, bedjes voor de kleintjes, matrassen met beschermhoezen tegen nat worden en....nog veel meer. De Didi's gaan, met enkele vrijwilligers die daar nu zijn, volgende week inkopen doen. Daarna zal ik foto's gaan maken en die voor jullie op mijn blog plaatsen. Super super bedankt allemaal!!! ????????

Bikkelen, geit op het menu en een bruiloft

En weer een week voorbij! Wat gaat dat hard. Deze week waren we maar met vieren maar we zijn toch flink opgeschoten. De heuvel die moest worden afgegraven is nagenoeg verdwenen. We moesten het ook weer maar met 1 kruiwagen doen. De band van de nieuwe kruiwagen was vorige week dinsdag lek geraakt. Deze dinsdag kwam er een nieuwe band maar....er bleek helaas geen pomp aanwezig. Die zal waarschijnlijk ergens volgende week wel komen. ???? Tja.....ook dit is Nepal....

Woensdag werd er een geit geslacht. Dat gaat er niet echt diervriendelijk aan toe en ik zal jullie de details van het slachten besparen. Ik ben ook niet gaan kijken maar heb het wel op video gezien. Na het slachten werd er in de woonruimte een stuk plastic op de grond gelegd en daar werden de stukken vlees en de ingewanden op uitgestald . De kop werd in het vuur gelegd om de hersenen te laten garen....een delicatesse zo werd verteld. De stukken vlees gingen van hand tot hand, er werd geknepen, geroken, gewogen, weer terug gelegd, weer opgepakt, wat afgesneden, weer opgepakt.... Uiteindelijk werd alles verdeeld in 6 porties en een ieder ging met zijn deel naar huis. Ons deel werd meteen in de pan gebakken en daarna opgediend met rijst en Dal. Ik heb het dapper doorgeslikt in de hoop dat mijn maag en darmen er niet door van slag zouden raken.

Donderdag waren we uitgenodigd bij een bruiloft in Sikdel, een dorp verder op in de bergen. Na een pittige tocht kwamen we aan bij een huis met een kleine buitenplaats. Het was er stampvol met wild dansende vrouwen en erg dronken mannen. Wij werden naar binnen gevraagd en boven op de zolder kregen we een bord vol eten en een glas Roxy, een huisgestookt goedje van oa alcohol en rijst. Daarna weer naar beneden waar het dansfeest nog steeds in volle gang was. Tussen de dansende vrouwen waren 3 als mannen verkleedde en gesluierde vrouwen met stokken die de dansende vrouwen ophitsten en de mannen die mee wilden dansen uit de groep joegen. De dronken mannen bleven echter proberen en het ging er, in mijn ogen, erg wild en soms zelfs wat agressief aan toe. De bruid en de bruidegom hebben we niet gezien. Die hadden een ceremonie ergens 2 uur rijden van het dorp. Het was bijzonder om mee te maken maar....niet zo mijn feestje.

Een heerlijk vooruitzicht

Nu ben ik onderweg voor weer een werkweek in Mate. Ik heb er zin in. Ik zit nu in een restaurantje onderweg te wachten op de truck. Ik heb een kop zwarte koffie besteld maar ik ben vergeten om te zeggen dat ik er geen suiker in wil. Thee en koffie worden hier geserveerd met minstens een handvol suiker in je kop, mierzoet dus.....brrr.

Dit weekend heb ik besloten even een weekje vrij in te lassen. Ik heb een hotelkamer geboekt in Chitwan national park van komende zondag tot vrijdag 3 maart. Het hotel is lekker luxe, een zacht bed, schone lakens, een echte handdoek en....een zwembad. ????. In het park wil ik een paar dagen gaan hiken in de jungle. Hopelijk zie ik tijgers, neushoorns, olifanten, apen, krokodillen en vooral....een prachtige vegetatie! Ik kijk er naar uit maar eerst nog even stevig aan de slag.