Weer een werkweek voorbij, en we hebben flink aangepakt. Deze keer waren we met zessen en.....we hebben een nieuwe kruiwagen, 2 nieuwe pikhouwelen en 4 nieuwe spades gekregen. Nu kunnen we dus echt meters maken. De heuvel die we nu af moeten graven ligt in de zon en dat maakt het werk wel wat zwaarder. Maar het is nog steeds goed te doen en mijn lijf kan het fysieke werk goed aan. En, het super heerlijke eten is steeds een traktatie na het aanpakken. Na het werk, zo rond 3 uur, wacht Maya op ons met thee en koekjes en daarna hebben we Tijs voor onszelf tot het avondeten om 19.00. Soms maken we een wandeling, soms zoeken we een plekje in de zon om te lezen. Donderdag zijn we op zoek gegaan naar een waterval en hebben daar heerlijk gedoucht. Ik geniet van elk moment hier. Een super gave ervaring.

Maya, de vrouw waar we te gast zijn is een schat. Ze is zo zorgzaam! Ik krijg regelmatig iets extra's toegestopt. 2 hard gekookte eieren met zout, een schaaltje eigen gemaakte yoghurt met banaan, wat extra vlees op mijn bord. Ze noemt me mam. Maya is 54 en weduwe. Een van haar zonen, Lock, is de coördinator van ons project en hij is meestal ook in het huis van Maya. Wij slapen boven in hun bedden en zij liggen beneden op de grond. Het huis is een zoete inval. De broer van Maya is er dagelijks, de mannen van het dorp komen er kaarten en eten mee. De dochter van Maya was voor een aantal dagen op bezoek met haar zoontje. Er wonen nog andere familieleden in het dorp en ook zij lopen in en uit. Een hele hechte gemeenschap. Ze behoren tot de laagste kaste en zijn echt heel arm. Maar zo rijk in hun samen leven en zorgen voor en met elkaar. Het is echt zo bijzonder om hier te mogen zijn!